Wild van Ongetemd

, , , ,

Untamed, of vertaald Ongetemd Leven, van Glennon Doyle. ​Wat. een. boek!

Koop het, leen het, lees het. Ongetemd Leven staat al hoog in alle boeken-top-tienen ter wereld. Het zou kunnen dat je het al gelezen hebt? Schrijf je in op mijn nieuwsbrief en dan stuur ik je de schrijfoefening toe die ik op basis van het boek maakte. Voor wie het nog niet las (hoe kan dat?):

Ongetemd Leven is een boek voor alle vrouwen. Voor alle moeders, alle dochters, alle getrouwde vrouwen, alle alleenstaande vrouwen, alle kinderloze vrouwen, alle vrouwen. Allemaal. Het boek gaat over feminisme, seksisme, racisme, over jezelf outen als lesbisch in een streng katholieke omgeving. Het gaat over mijn favoriete thema’s zoals moed hebben en niet moeten, terwijl het omgekeerde vaak de realiteit is: we moeten zovéél en we hebben geen energie meer, laat staan moed om die ontluikende dromen te voeden en helpen groeien. Ongetemd Leven gaat over hoe wij als vrouwen vergeten wie we zijn, we werden het afgeleerd. Glennon Doyle nuanceert dat ook mannen zichzelf zijn vergeten en afgeleerd werden om te zijn wie ze écht zijn. Waardoor het boek voor mij nog meer in haar fantastisch-heid stijgt.

Onbeschrijflijk heerlijk vind ik het als alle dingen waar ik van hou samenkomen in één boek: kinderen, zelfhulp & schrijven. Ik kan niet anders dan mezelf helpen en zo de wereld een beetje mooier achterlaten voor mijn en jouw en alle kinderen. Ik kan niet alles en ik kan niet alles alleen maar ik doe wel wat ik kan: mensen aanzetten to schrijven & zelfhulp. Dat is de ongetemdheid in mezelf. En daarover gaat dit boek allemaal. Hoe je dat doet. Die ongetemdheid voelen en die ongetemdheid leven.

Het boek staat stampvol waanzinnig goeie citaten maar ééntje sprong er voor mij bovenuit:

​Er bestaat niet zoiets als de kinderen van een ander.

– Ongetemd Leven, Glennon Doyle

​Dat kwam zo binnen bij mij. De dag dat we niet meer geraakt worden door het leed van een ander kind ‘omdat het het onze niet is’ is de dag dat we onszelf voor altijd kwijt zijn. Zo denk ik erover. En zijn we onszelf niet af en toe kwijt? Vaak verliezen we ook het contact met het kind in onszelf, het kleine meisje dat we zelf ooit zijn geweest. Glennon heeft het over leiden van een leven dat niet ‘waarachtig’ voelt. Alsof je een leugen leeft, alsof je jezelf hebt achtergelaten en vergeten bent, en leeft in functie van anderen. Ze nodigt haar lezers uit om te schrijven over hoe hun leven er zou uitzien als het waarachtig is. Door het te benoemen en zwart op wit op papier zetten, zet je een kleine stap richting een grote verandering.

Dat is mijn uitnodiging aan jou: Schrijf het op, help jezelf en help je kind.

Ik maakte een schrijfoefening om dit alles concreet te maken, stuur me je mailadres via dit formulier en je kan het meteen downloaden:

    Built with ConvertKit
    /0 Reacties/door

    Schrijfinspiratie voor de maand JULI

    , ,

    Na het coronadagboek komt de vakantie-editie eraan. Hoe blijf je kalm terwijl je werk, kinderen, gedistancieerde sociale bubbels en hittegolven combineert?

    Ga je net als ik naar Grassquand à Nieverance? De vrijgekomen reistijd kan je invullen met tijd voor een reis in jezelf. Alles wat je nodig hebt is pen & papier, en schrijven maar! Hoe dat werkt, leg ik je graag uit in mijn gratis webinar Start to Write.

    Schrijf je liever ‘op voorschrift’? Hieronder vind je een lijstje met schrijfinspiratie voor elke dag van juli. Sommige vragen of opdrachten zijn eenvoudig, andere vragen om wat meer tijd voor reflectie. Ik hoop dat deze zinnen je aanzetten tot nadenken, bewust worden, verwerken, actie, en vooral tot schrijven.

    Schrijfinspiratie (JULI)

    • 1 juli: Schrijf over het liefste dat iemand ooit voor jou gedaan heeft
    • 2 juli: Schrijf over één positieve herinnering uit je kindertijd
    • 3 juli: Schrijf over een uitdaging die je bent aangegaan en wat je eruit geleerd hebt
    • 4 juli: Schrijf over een doel dat je wou halen maar nooit hebt neergeschreven
    • 5 juli: Schrijf over een dag in je leven dat een keerpunt voor jou betekende
    • 6 juli: Schrijf over je meest memorabele trip of reis
    • 7 juli: Schrijf over hoe jouw perfecte dag er zou uitzien
    • 8 juli: Schrijf over hoe je graag zou willen dat je leven er binnen vijf jaar uitziet
    • 9 juli: Schrijf over de beste leerkracht die je ooit had en wat je zo fijn aan hem of haar vond
    • 10 juli: Schrijf over het beste dessert dat je ooit had
    • 11 juli: Schrijf over je dag… wat heb je gedaan en hoe voelde je je?
    • 12 juli: Schrijf over je favoriete liedje en wat de woorden voor jou betekenen
    • 13 juli: Schrijf over drie dingen waar je vandaag dankbaar voor bent
    • 14 juli: Schrijf over je droom ontbijt
    • 15 juli: Schrijf over je favoriete film en wat je er zo goed aan vindt
    • 16 juli: Schrijf over wat je zou doen als je wist dat het niet zou misgaan.
    • 17 juli: Schrijf over een historisch persoon die je graag zou ontmoeten en waarom
    • 18 juli: Schrijf over het meest attente geschenk dat je ooit kreeg
    • 19 juli: Schrijf over drie dingen die jou frustreren en de acties die je zou kunnen nemen om dat te veranderen
    • 20 juli: Schrijf over datgene wat je graag voor het einde van het jaar zou willen realiseren
    • 21 juli: Schrijf over een droom die je had
    • 22 juli: Schrijf over wat voor jou het ideale weer is
    • 23 juli Schrijf over de vroegste herinnering die je had als kind
    • 24 juli: Schrijf over één ding op je ‘bucket list’ dat je echt wil doen in het komende jaar
    • 25 juli: Schrijf over je favoriete hobby en waarom je dit zo graag doet
    • 26 juli: Schrijf over een goede vriend en wat die vriendschap voor jou betekent
    • 27 juli: Schrijf over een organisatie of goed doel waar je je dit jaar wil voor inzetten
    • 28 juli: Schrijf over de beste maaltijd die je ooit hebt gehad.
    • 29 juli: Schrijf over wat je zou doen als iemand je 1 miljoen gaf dat je moét uitgeven maar je mag niks kopen voor jezelf.
    • 30 juli: Schrijf over een periode in je leven waarin je een angst hebt overwonnen
    • 31 juli: Schrijf over de afgelopen maand en waar je het meest dankbaar voor bent

    Je kan deze lijst afdrukken of je kan me volgen op instagram: daar zal in juli elke dag een vraag verschijnen.

    Je kan elke dag één vraag beantwoorden, of één dag per week zeven vragen. Je kan ze allemaal doen, of er een aantal overslaan.

    Als het maar werkt voor jou en als je er maar plezier aan hebt!

    Veel schrijfplezier!
    Joba

    PS: Als je deelt op facebook of instagram, please tag me en gebruik de hashtag #schrijfmoed

    /0 Reacties/door

    Schrijf jezelf gelukkig – 4 schrijfoefeningen

    , ,

    “Wie schrijft, die blijft” is een uitdrukking waar ik kromme tenen van krijg, maar als je het even uitbreidt naar ‘wie schrijft, die blijft in balans’, dan denk ik: klopt!

    Regelmatig schrijven zorgt ervoor dat je positiever en rustiger voelt. Door je dagelijkse beslommeringen, je problemen en je dankbaarheden op te schrijven krijg je inzicht in jezelf. Door je hoofd leeg te schrijven zit je lekkerder in je vel. De kracht van schrijven is héél groot.

    Wie gevoelens van zich af kan schrijven staat stabieler in het leven en ontwikkelt bovendien groter zelfinzicht.

    Schrijven kan je vermoedelijk al, dus het enige wat je nog moet doen, is overgaan tot actie!

    Hieronder vind je zeven manieren waarop je schrijven kunt inzetten om jezelf gelukkiger te voelen.

    1. Schrijf over je dankbaarheid

    Boeken vol werden al geschreven over de kracht van dankbaarheid, maar we vergeten het vaak in te bouwen in onze dagelijkse rush. We wéten het wel: Wie dankbaar is voor wat hij heeft is gelukkiger. Maar het punt is dat je je dankbaarheid echt moet uiten om je echt gelukkiger te voelen.

    Schrijven is een perfecte manier om je dankbaarheid te uiten. Maak een notitie in je mobiel, schrijf het in een dagboek of typ het op je computer. Het maakt niet zoveel uit. Maak een lijst met zaken waar je dankbaar voor bent in je leven, en doe dit regelmatig.

    Door je dankbaarheden regelmatig van je af te schrijven kom je positiever in het leven te staan en zul je je gelukkiger voelen.

    2. Schrijf je problemen van je af

    Zodra je wordt geplaagd door een concreet probleem kan het verhelderend werken om hier over te schrijven. Begin gewoon te schrijven en blijf schrijven totdat je het gevoel krijgt dat je het probleem in kaart hebt gebracht, en je je beter voelt.

    Door te schrijven over een probleem kun je wat meer afstand nemen, en kun je het probleem van meerdere kanten bekijken. Schrijf over mogelijke oplossingen, en verken de voors en tegens van deze oplossingen.

    Schrijf op waardoor jij denkt dat dit probleem veroorzaakt wordt, en wat je hieraan zou kunnen doen. Verder is het goed om te schrijven over je gevoelens rondom het probleem. Voel je je verdrietig of machteloos? En waarom denk je dat je je zo voelt?

    Lees je geschreven tekst na, en zie hoe je probleem minder groot is geworden. Laat het niet rondspoken in je hoofd, want daar maakt het je alleen maar gek. Neem de tijd om het probleem (of het spook) op te schrijven zodat het klaar en helder wordt.

    3. Schrijf om meer inzicht in je gedachten te krijgen

    Waarom doe jij de dingen die je doet? Gebruik schrijven om erachter te komen wat je tegenhoudt om je dromen te verwezenlijken. Door jezelf vragen te stellen kun je er namelijk stap voor stap achter komen wat je belemmeringen en verborgen angsten zijn.

    Stel jezelf daarom steeds ‘waarom’ vragen. Vraag jezelf tijdens het schrijven waarom je nu nog niet het leven van je dromen leeft, en vraag jezelf bij elke reden die je opgeeft af waarom dit een belemmering is.

    Door steeds door te blijven vragen kun je tot interessante conclusies komen die je verder kunnen helpen. Als je bijvoorbeeld ontdekt dat je niet voor jezelf durft te beginnen omdat je uiteindelijk bang bent om je huis kwijt te raken, kun je een plan maken om deze angst weg te nemen.

    4. Schrijf om jezelf te inspireren

    Je kunt door te schrijven je ideale leven schetsen, en zo jezelf inspireren. We kunnen een doel pas bereiken als we dit doel goed voor ogen hebben. Door te schrijven stel je jezelf in de gelegenheid om je dromen in detail uit te werken, waardoor ze bijna tastbaar voor je worden.

    Schrijf over je dromen. Schrijf hoe een normale dag in jouw perfecte leven zou verlopen. Schrijf over hoe je je zou voelen als je alles bereikt zou hebben wat je wilt bereiken. Gebruik schrijven als een manier om je toekomst vorm te geven.

    Als je al schrijvend ontdekt wat je eigenlijk wilt, ontwikkel je direct een concreet doel voor jezelf dat je kunt nastreven. Deze oefening werkt inspirerend en motiverend!

    Veel schrijfplezier!

    Joba

    PS: Wil je beginnen met schrijven maar weet je nog niet goed hoé? Schrijf je in voor het gratis webinar Start to Write op dinsdag 30 juni (14u of 20u) of woensdag 1 juli om 7u ‘s morgens.

    /0 Reacties/door

    Schrijfoefening: welke les leerde je tijdens de lockdown?

    ,

    De corona-quarantaine of semi-lockdown of hoe je de periode maar wil noemen dat we wekenlang in ons kot bleven, het had nogal een impact. Het was een heftige periode, en toch ook verbindend. Het was een emotionele rollercoaster van ‘fijn-zoveel-samen!‘ versus ‘man-ik-word-hier-gek!‘ en dat allemaal meermaals op één dag. Herkenbaar? Iemand?

    Mijn gezin en ik slaagden erin een ritme te vinden waar we ons goed bij voelden. Ook al werden we daarin net zoals iedereen uitgedaagd door beslissingen die aan sneltempo wijzigden. Geen school, van thuis werken met drie kinderen, geen grootouders om te helpen, maar één persoon naar de winkel tegelijk, pre-teachen, geen familie, geen vrienden, geen verjaardag, geen lentefeesten, niet knuffelen, … elke keer weer vonden we een manier om het te doen werken zodat het werkte voor óns. We zijn dolblij dat we die lockdown achter ons kunnen laten, maar de goeie kanten wil ik behouden in het nieuwe normaal: meer tijd met en voor ons gezin, meer tijd voor elkaar, meer tijd voor ons huis, zoveel meer tijd, en rust, en minder rush, vertragen, onthaasten. Ook herkenbaar?

    Ondertussen startte de school terug en is weer tijd en ruimte om te werken en dat het leven iets meer normaal wordt. Het doet goed, die oude gewoontes. Tegelijk is het confronterend, want het oude normaal komt niet terug. We gaan een heel abnormale zomer in. Ik verlang naar een zomer die niet komen zal: op reis gaan, een festival, Helden in het Park, barbecueën met vrienden, … . Ofwel werden die activiteiten geannuleerd, ofwel zullen ze toch niet onbekommerd en zorgeloos aanvoelen als voorheen. De vanzelfsprekendheid van ons geluk en onze gezondheid staat nog steeds op wankele schroeven. Ook al verlangen we naar het oude, we hebben te leren uit deze crisis en die les mee te nemen naar het nieuwe. Zodat we er ook in deze vreemde zomer, er het allerbeste kunnen van maken.

    En dat kan ik allemaal wel bedenken, maar denken is vaak vaag, soms lastig en weinig concreet.

    Het is pas in de actie dat we tonen wat we écht geleerd hebben.

    Door te schrijven worden gedachten helder, duidelijk en concreet. Tijd dus, voor een schrijfoefening!

    Wat is de bedoeling?

    Je reflecteert over wat er was, wat het met je deed, wat er goed aan was en wat niet.

    Je formuleert een helder actiepunt dat je ook haalbaar ziet en doét.

    Ik maakte een schrijfoefening waarbij je zowel reflecteert, kan free-writen, maar waarbij je uiteindelijk ook komt op een concrete actie die je kan doén.

    Pak er pen en papier bij, en geniet!

    Schrijfoefening: lessen uit de lockdown

    1. Hoe was mijn leven voor de lockdown? Wat was er goed aan? Wat was er niet goed aan?
    2. Hoe was mijn leven tijdens de lockdown? Wat was er goed aan? Wat was er niet goed aan?
    3. Wat wil ik behouden nu de lockdown voorbij is? Wat heb ik eruit geleerd? (Maak een lijst.)
    4. (Herlees je lijst en kies één les die je écht, maar dan ook écht wil behouden) Dit is mijn belangrijkste les: …
    5. Wat kan ik concreet doen om deze les te integreren in mijn leven? (Maak opnieuw een lijst)
    6. (Herlees je lijst en onderlijn het actiepunt waar je nu, of minstens in de komende dagen, werk van maakt) Dit ga ik concreet doen: …
    7. Doe het! 🙂

    Schrijftips

    • Schrijf de vraag over (behalve wat tussen haakjes staat) en laat je pen het vervolgens als het ware overnemen, en schrijf alles op wat in jou naar boven komt.
    • Je doet dit voor jou en niemand anders: fouten maken mag, niet logisch zijn mag, emotioneel zijn mag, alles mag.
    • Doe niét aan zelfcensuur. Schrap niks. Dit is niet voor punten, dit is van en voor jou, precies zoals jij bent. Alles mag er zijn. Behalve dt-fouten, haha! Nee, serieus: zélfs dt-fouten.
    • Zorg dat je actie concreet en haalbaar en klein genoeg is. De eerste stap is misschien een kleine stap, maar het is wél de belangrijkste. En doé het!

    Veel plezier en geniet ervan,

    Joba

    PS: Geïnspireerd door dit verslag van Ilja Leonard Pfeiffer over leven in Italie tijdens de pandemie.

    PPS: zit je vast, heb je het moeilijk, zie je door het bos de bomen niet meer, maak dan een afspraak voor een individuele 1-op-1-sessie.

    /0 Reacties/door

    Over lijstjes

    ,

    To-do lijstjes schrijven. Ik ben er een krak in, ik kan het goed en ik doe het graag. En toch zijn er lijstjes die je beter niet schrijft, en andere lijstjes die we beter wel schrijven maar vaak niet doen.

    Deze lijstjes maak je beter niet

    • De valkuil-lijst is eigenlijk de klassieke to-do-lijst. Die wordt ’s morgens geschreven, wanneer je veel energie hebt en boordevol goede intenties,  blakend van een onrealistisch tijdspad. Bovendien doe je wat moet eerst, en stel je wat wil (of nodig hebt) uit tot later op de dag. Als het zover is, heb je geen energie meer over voor datgene waar je de hele dag zo naar uitkeek. Op je papiertje heb je letterlijk geen plaats vrijgehouden voor het onverwachte, voor verrassingen (leuke en minder leuke). Dan sta je daar, onverwachts gezellig te kletsen in de winkel en tegelijk te denken aan dat verdomde lijstje.
    • Als verzet tegen al die to do’s kan je een not to do lijstje maken: Ik strijk niet vandaag. Ik poets niet vandaag. Ik ruim geen speelgoed op vandaag. Dit is een superleuk lijstje om op te stellen! Maar om eerlijk te zijn werkt het niet. Denk niet aan een roze olifant. Denk niet aan wat je niet gaat doen. Dan denk ik hele dag aan wat eigenlijk zou moeten doen. Dat is pure energieverspilling. Tof om te doen, maar in de praktijk werkt het niet.

    Het lastigste aan al dat oplijsten, schrijven, doorstrepen, herschrijven, van al die lijstjes, is dat er geen einde aan komt. Je hebt nooit gedaan. Nooit! Er is altijd wel iets te doen, is je lijstje ten einde dan maak je gewoon een nieuw. Ein-de-loos. Lijstjesmakers hebben nooit een writersblock, blijven nooit inspiratieloos zitten door het raam kijken. Lijstjes komen zonder stoppen. Geen lijstjes meer is voor lijstjesmakers echt geen optie.

    Deze lijstjes als alternatief

    • Een schouderklop-lijstje! Eigenschappen: een schouderklop-lijstje maak je niet ’s morgens maar ’s avonds. Je lijstje bestaat uit alles wat je die dag gedaan hebt. Dus nee, geen plan op voorhand. Je hoort het echt goed, achteraf pas schrijven! Je schrijft alles neer wat je gedaan hebt, doorstreept niks want dan kras je al dat goeds weer weg. Je geeft jezelf tussendoor schouderklopjes en als je lijstje klaar is, kruip je gezellig en zelfvoldaan met een thee-tje in de zetel. Wat goed gedaan van jou vandaag, zeg! Yes! Morgen meer van dat!
    • Het tout-doux-lijstje bestaat uit éérst de taken doen die ik echt graag wil en nodig heb. Het tout-doux-lijstje is zacht zorgen voor jezelf waardoor je energie over hebt om daarna te doen wat moet. De laatste keer dat ik mijn tout-doux-lijstje als een warm dekentje over me heen legde, ging als volgt: opstaan, schrijven en koffie drinken, genieten van de maaltijden, een wandeling, de zonsondergang. Nog een beetje kachelwarmte voor het slapengaan en een met een heel licht maar zo goed boek onder de zachte dons. Wat ik tussendoor deed, zonder lijstje voor- of achteraf: alle kleine prutsen waar ik anders zo’n hekel aan heb. Pmd wegzetten, kousen plooien, wasje hier, droogje daar, en twee facturen betaald. Saai hé, dit zijn normaal gezien taakjes voor op de valkuillijst, dergelijke taakjes op dergelijk lijstje zijn niet interessant, verrijkend, inspirerend om over te schrijven. Maar kijk, ze zijn gebeurd! Tout est doux!
    • Het to do to do doo doooo to doo doo-lijstje: dit lijstje is geen lijstje, het overkomt je. Voor lijstjesmakers zijn het unieke momenten waar we met volle teugen van genieten. We vergeten om ons lijstje te maken, onze taken op te schrijven, we doen ze gewoon. Een heerlijke dag waarbij alles vanzelf gaat. Je neuriet to-dooo-do-dooo to doododooodoooo en je doet vanalles en nog veel meer, spontaan en zonder plan. Het is zeldzaam, ja, maar het gebeurt!
    • De bucket-list moet ik niet uitleggen, maar heb je de jouwe al geschreven? Een lijst van alles wat je nog wil doen voor je sterft. Eigenschappen: vaak zijn dit eerder dure of luxueuze activiteiten: (verre) reizen en gevaarlijke kicks. Gaan trekken in India en skydiven. Kan je er ook op kwijt: lange-termijn-dromen of als-ik-de-lotto-win-dan… . Klassiekers: een boek schrijven, een bed-en-breakfast openen in Frankrijk. Het werkt om die dromen even neer te pennen op een speciaal ‘bucket’ lijstje.  Schrijf dat lijstje, schrijf alles wat er in je opkomt, en denk je “oh néé ik ga nooit (….dit of dat…)  kunnen doen”. Maar… vermoedelijk toch wel. De eerste stap is gezet: je schreef het op je lijst!

    Wil je de ochtend beginnen met rust in je hoofd, met of zonder lijsjes?

    Doe mee aan het gratis webinar Start to Write!

    /0 Reacties/door

    Hoe creëer je een mooiere wereld?

    , ,

    In 2014 startte ik een blog www.jobasidealewereld.com waarop ik gedachten deelde over hoe een mooiere en fijnere wereld er kan uitzien en hoe ik die droom probeer te realiseren in de dagelijkse realiteit. Na een lange weg besloot ik de blog op te doeken, en eind dit jaar verdwijnt de blog voorgoed. In tijden van corona voel ik me weer en misschien zelfs meer dan ooit geconfronteerd met de vraag: hoe kan ik bijdragen tot een mooiere en fijnere wereld? Hoe kan ik dromen van een ideale wereld, laat staan nastreven, wanneer we middenin een pandemie van angst en zwartgalligheid zitten?

    Gevangen door angst

    Voor mij is het duidelijk: de wereld zoals ze was, komt niet meer terug. We zitten tussen twee werelden in, bij de keel gegrepen door onzichtbare microben die ons in ons kot houden en bang, vreselijk bang maken. Ik geloof dat de tijd rijp is voor radicale verandering, er komt een nieuwe wereld aan die gepaard gaat met grote veranderingen. Alleen weet ik niet of we richting best case of eerder naar een worst case scenario afstevenen. Zoals Ilja Leonard Pfeijffer zo pijnlijk accuraat met zijn pen in mijn hart prikt:

    “Er heerst zoveel angst dat je niet eens meer weet waar je nu het bangst voor moet zijn. Aan een kant loert het gevaar van de besmetting en aan de andere kant het gevaar van een faillissement. Als dit een tweesprong is, dan leidt de ene weg naar code zwart in de ziekenhuizen en triagecommissies, die in een oogwenk moeten beslissen welke patiënt nog kan worden toegelaten op de intensive care en wie helaas bij gebrek aan middelen zal moeten stikken op een brancard in de gang, terwijl de andere weg voert naar een ongekende ineenstorting van de economie, werkloosheid en armoede. ”

    Het gaat over de situatie in Italië en ‘zo erg is het hier toch niet?’, maar ook hier in België staan ons gitzwarte tijden te wachten. En dan lees ik dat Bill Gates deze pandemie quasi voorspeld heeft in één van zijn ted-talks. Al in 2015 zei hij:

    “If anything kills over 10 million people in the next few decades, it’s most likely to be a highly infectious virus rather than a war — not missiles but microbes”

    Geen decades maar vijf jaar later is het al zover. Zijn ‘voorspelling’ deed me denken aan nog zo’n andere wonderlijke voorspeller. Stanley Kubrick had het in 1968 in 2001: A space oddisey over de toen volkomen absurde ideeën van de tablet en videobellen. Er zijn nog veel meer voorbeelden te vinden van vroegere “voorspellingen” die zo absurd leken tot ze uiteindelijk realiteit werden. De quote “als je het kan dromen, dan kan je het realiseren” klopt. Als we het ons kunnen voorstellen in ons hoofd, dan kan het ook realiteit worden. Dat idee schept mogelijkheden.

    Kiezen voor hoop

    We zitten volgens mij in een tijd waarin we afscheid moeten nemen van het oude, het wordt écht nooit meer zoals voorheen. En we zitten in een tijd waarin we het nieuwe zullen verwelkomen. Maar dat nieuwe, dat is nog onbekend. Tussen twee werelden in, afscheid van de oude en nog geen zicht op een nieuwe, zijn we allemaal de weg en de controle kwijt. En dat is vreselijk beangstigend, als ik er te lang bij stil sta, voel ik zelf ook de grond onder mijn voeten niet meer. Wat kiezen we? Waaraan denken we en wat creëren we? Kiezen we voor angst en paniek en depressie? Of kiezen we voor liefde en vertrouwen, solidariteit, samenwerking, expressie van talenten en kwaliteiten, een revelatie van ons wezenlijke en diepste zelf, waarin we elk onze bijdrage doen om er samen het beste van te maken?

    We leren onze kinderen over de wet van Darwin, die zegt dat de sterkste overleeft. Zo werkt het allicht in de dieren- en plantenwereld. Wat ons mensen daarvan onderscheidt, is ons bewustzijn om te kiezen om iedereen mee te nemen. Altruïsme en empathie zijn menselijke eigenschappen. Iedereen telt, we vegen niemand onder de mat. Daarvoor hebben we samen te werken, moeten we solidair zijn, en aanspraak maken op onze natuurlijke reflexen van altruïsme en empathie, kortom moeten we radicaal kiezen voor liefde. Leer ik mijn kinderen dat ‘de zwaksten eruit moeten’? Of leer ik mijn kinderen dat we moeten doen wat we het allerbeste kunnen: voor elkaar zorgen door in ons kot te blijven en ondertussen een mooiere en betere wereld creëren, te beginnen met die wereld te bedenken en te maken, in gedachten, in gesprekken?

    Het is makkelijk schrijven, veilig in mijn kot. Maar het is dit, of ten onder gaan. Elke dag word ik meerdere keren geconfronteerd met angst en paniek. Wat volgens mij ook normaal en volkomen terecht is. Vervolgens kies ik om daar niet in te blijven hangen. Ik kies voor liefde en hoop en ik schrijf voor mezelf over een mooiere wereld waar (veel) meer middelen vrijgemaakt worden voor de gezondheidszorg en het onderwijs en het klimaat. Ik ben geen Kubrick en nog minder een Gates, maar als we allemaal samen onze focus richten op een nieuwe en mooiere wereld, dan weet ik zeker dat we in staat zijn om best case een ideale wereld te realiseren.

    Doe je mee?

    Schrijf mee in je corona-dagboek, en schrijf zoals een kind dat een nieuwe wereld fantaseert en bouwt, waarin alles mogelijk is:

    • Hoe ziet jouw nieuwe wereld eruit?
    • Wat neem je mee van het oude?
    • Wat wil je in de nieuwe wereld anders doen? En hoe?
    • Hoe ziet die wereld eruit voor jezelf, je geliefden, en de mensheid?
    • Wat zijn belangrijke waarden en normen in die wereld?
    • Wat zijn de pijlers?
    • Wat hoor je, wat zie je, wat ruik je, wat proef je, wat voel je?

    Start to write

    Nieuw met schrijven? Schrijven zorgt voor je mentale en fysieke gezondheid, en dat laatste is meer dan ooit nodig, vind ik.

    Schrijven is eenvoudig, alles wat je nodig hebt is pen & papier.

    Maandag 20 april om 12u leer ik er je meer over tijdens een zoomsessie. Theorie is ondergeschikt aan de praktijk, ik wil vooral dat je het ervaart wat schrijven voor jou kan betekenen.

    Als je wil meedoen, stuur een mailtje of stuur me een bericht en dan stuur ik je de zoomlink.

    #starttowrite

    /0 Reacties/door

    Hoe blijf je rustig en kalm naar je kind terwijl je je angstig en gestresseerd voelt?

    ,

    In mijn blogpost over hoe je met kinderen over corona praat, had ik het over het onderzoeken van je eigen angsten en zorgen, om er dan beter te kunnen zijn voor je kinderen. Maar ik merk dat ik het zelf héél moeilijk vind, werken en zorgen voor de kinderen zonder dat ze de hele tijd voor schermpjes zitten. En als ik niet werk, vind ik het ook moeilijk om ‘gewoon’ bij hen zijn en genieten van het moment en van de extra tijd samen. Want niks is nu nog gewoon.

    Ik heb momenten dat ik flip van de zorgen! En dan ben ik niet de ouder die ik zou willen zijn. Dan ben ik niet de moeder die mijn kinderen nodig hebben en verdienen. ‘Practice what you preach, Joba!’ dacht ik bij mezelf, en ik sloeg mijn schrift open en schreef mijn zorgen van me af.

    Je kan jezelf gek denken

    Laat me dat even bewijzen. Als je nu heel hard denkt aan een citroen, zo’n schijfje citroen in een glas cola, en je denkt aan hoe je dat schijfje uit het glas vist en het schijfje aan je lippen zet. Als je daar hard genoeg denkt dan voel je dat je lichaam onmiddellijk reageert. Alsof dat schijfje citroen écht is, vult je mond zich al met speeksel. Maar die citroen is niet echt, je denkt het alleen maar. Je bent niet gek, maar je lichaam reageert wel op je gedachten.

    Ook als je denkt aan het corona-virus en hoe dicht het komt, dan reageert je lichaam. Signalen van angst en stress zetten je lijf onder spanning. Je gedachten creëren stress en spanning in je lichaam. En omdat die spanning niet ontladen wordt, geraakt het vast in je lijf en in je hoofd. Een vicieuze cirkel van angst werkt als een orkaan in je lijf en richt er ravage aan. En dan raad ik je aan om kalm te blijven voor je kind, haha. En corona is wél echt.

    De oplossing ‘denk er dan niet aan’, werkt niet. Niét aan corona denken is hetzelfde als vragen om nu niét aan een roze olifant te denken. Dat gaat niet, zeker niet als je lichaam al werd ingeprent dat er een gevaar is. Dan vraagt je lichaam: hé doe iets! Vecht of vlucht! Maar dat is onmogelijk. Met z’n allen zitten we in een ‘freeze’ die spanning opbouwt in ons lijf en die ervoor zorgt dat we niet de ouders zijn die we willen en moeten zijn. Niet denken aan corona gaat niet, en de gedachten en de zorgen die je je maakt over corona zijn terecht, dus daar kan je niet veel aan veranderen. Wat moeten we dan?

    Je kan de opgebouwde spanning in je lichaam ontladen. Een andere richting geven. Ook al moet dat dan verschillende keren per dag. Er zijn verschillende methodes en oefeningen, maar voor mij is de meest eenvoudige methode: schrijven. Pen &papier is alles wat je nodig hebt. En schrijf het van je af.

    Je kan jezelf niet gek schrijven

    Door je gedachten en je zorgen over te dragen aan het papier, hoef jij er niet (of toch even niet!) meer mee bezig te zijn. Maak een lijst met al je zorgen, bekommernissen en gedachten over corona die voor jou stresserend of beangstigend zijn. Dump die spanning op het papier! Zodat de stress niet in je hoofd en in je lijf blijft zitten.

    Werkt dat echt, Joba? Ja! Soms wordt gezegd: ‘Als we honger hebben zijn onze ogen altijd groter dan onze maag’. Met stress en angst en zorgen, is dat net hetzelfde: in ons hoofd en in onze gedachten lijken onze zorgen véél groter dan als ze voor ons liggen, neergeschreven op papier. Echt als een gigantische roze olifant.

    Eens op papier krijg je ruimte in je hoofd om aan andere dingen te denken, en maak je energie vrij in je lijf om andere dingen te gaan doen. Zoals genieten van DIT moment: tien minuutjes spelen met je kind, even buiten in de zon, een kaars aansteken en liefde sturen naar iedereen die je graag ziet, een brief schrijven, toch nog die was insteken, alles wat totaal niet lukt als je bevroren van angst wezenloos in de zetel door je smartphone scrolt. Daar heb jij niks aan, en je kind ook niet.

    Begin dus met schrijven. Veel heb je niet nodig. Misschien ligt er nog wel een verloren kladblok in een schuif dat je hiervoor kan gebruiken. Ik raad je zelfs aan om dit te gaan doen:

    Hou een Corona-dagboek bij

    Voor je mentale gezondheid raad ik je aan om een ‘corona-dagboek’ bij te houden. Zo’n schrift is je steun en toeverlaat voor al je zorgen, gepieker, en reële en absurde stressmomenten. Het heeft geen zin onze kinderen daarmee op te zadelen, want als ouders moeten wij net die baken van rust en veiligheid kunnen betekenen voor onze kinderen. Zo’n schrift is je plek waar je alles in kwijt kan.

    Schrijf erin elke keer dat je je gespannen voelt, en beantwoord elke keer opnieuw deze 5 vragen:

    1. Waar ik me zorgen over maakt, wat me stresseert of angst en spanning bezorgt is… (schrijf ALLES op dat maar in je opkomt)
    2. Ik voel me hierdoor…
    3. Wat ik nu zou kunnen doen dat mij nu helpt is…
    4. Wat ik nu zou kunnen doen dat anderen helpt is…
    5. Dit ga ik NU doen:

    Schrijf het van je af. Maak je hoofd leeg. Ontlaad en ontspan je lichaam. Maak energie vrij om iets constructief te doen, en er zo beter te kunnen zijn voor jezelf, je kinderen en de wereld. Doe het. Probeer het.

    Schrijf er ook preventief in, zodat je elke dag met een schone lei, of ‘schone hersenen’ de dag kan starten. Preventief schrijven zorgt ervoor dat je bij weer een vreselijke corona-update niet meer totaal overmand wordt door spanning en angst, omdat je je lichaam traint dat het nog steeds iets kan doén. Iets dat ‘leuk’ is, of minstens van betekenis is. En samen met je kind kan je je zo door deze periode heen slaan.

    Blijf gezond,

    Joba

    Blogpost gebaseerd op de fantastische Marie Forleo en haar video ‘Writing it down kicks stress outta town’

    /0 Reacties/door

    Als je kind het te bont maakt

    , , , , , ,

    Onlangs las ik een blog van een leerlingenbegeleidster in Nederland. Ze kreeg een leerling uit het middelbaar onderwijs in haar bureau die al aan zijn zesde (!) school toe was, en die het nu in deze nieuwe school alweer te bont maakte. Hij stond op de zogenaamde ‘leerlingen-risico-lijst’. Een soort zwarte lijst, eigenlijk. Ik snap die lijst rationeel wel, scholen staan voor enorme uitdagingen, er wordt héél veel gevraagd van leerkrachten, ik vermoed té veel. Met mijn hart voel ik ook: je zal er als kind maar op staan, op die lijst.

    De leerlingenbegeleidster had een ingeving om de jongen een ‘leerkrachten-risico-lijst’ te laten opstellen. Heel eenvoudig mocht hij op zijn lessenrooster aanduiden met groene en rode stiften bij welke leerkrachten het goed ging, en bij wie minder. Vervolgens keken ze samen ook naar wat er dan precies goed of niet goed was. Het was voor de jongen heel fijn om vast te stellen dat er meer groene dan “rode leerkrachten” waren, en ook waren er een aantal neutraal. En dat het vaker goed dan slecht gaat. Ik was geboeid door het verhaal en vroeg me af: wat maakt dat het voor een leerling goed gaat bij een leerkracht? De antwoorden waren eenvoudig, ik citeer ze even:

    “Hij vertelt over de leraar die hem altijd groet wanneer hij binnenkomt en even herhaalt dat als er iets is, hij zijn vinger kan opsteken, dat werkt.
    Hij vertelt over de leraar die wanneer hij alles laat vallen, vriendelijk reageert en soms helpt opruimen.
    Die ene leraar die wanneer hij een boek vergeten is, niet gelijk een 1 geeft, maar zijn eigen boek uitleent.
    Hij vertelt over de juf die hem aan haar tafel laat zitten als hij echt te onrustig is of die hem haar persoonlijke assistent maakt, zodat hij altijd de blaadjes mag uitdelen of iets mag halen of wegbrengen.
    De juf die zegt: “Oh wat fijn dat je er bent” wanneer hij te laat binnenkomt. “

    Het lijkt zo vanzelfsprekend, zo simpel bijna. En wat maakt dat deze leerling over de rooie gaat?

    “Hij vertelt over de docent die hem wegstuurt, nog voordat hij binnen is.
    Die zegt dat hij niets zal bereiken, dat hij alvast de zoveelste school mag gaan uitzoeken.
    De docent die zegt dat speciaal onderwijs nog niet haalbaar is.
    De docent die zijn privé-informatie deelt met de klas.
    De docent waarbij hij niet weet waarom, maar waar het gewoon niet gaat.    “

    Het raakt me dat deze jongen dit meemaakt: die zwarte lijst lijkt een self-fulfilling prophecy, wie daarop staat wordt, wordt precies al op voorhand opgegeven. Maar… Ik herken ook wel die ‘rode reacties’ bij mezelf: het gebeurt dat één van mijn kinderen iets zegt of doet dat mij op de kast jaagt en ik besef dat ik met mijn reactie daarop eerder op de rode lijst zou staan dan op de groene lijst. Dus deze blogpost is absoluut geen aanval naar leerkrachten of naar wie dan ook. Want kinderen grootbrengen is elke dag opnieuw een gigantische uitdaging: handelen en reageren, bijsturen en rechtzetten, excuses aanbieden en accepteren, vasthouden en loslaten. We maken allemaal per definitie fouten. Kinderen grootbrengen is de moeilijkste taak in een mensenleven, en tegelijk ook de meest vervullende, wanneer we er in slagen de rode momenten voor alle partijen in groene te transformeren.

    Ik ben blij dat de jongen een fijne leerlingenbegeleidster heeft gevonden, en dat deze methode voor hem zo goed werkte. Leerling en leerkrachten konden aanvankelijk anoniem en met diplomatische tussenkomst van de leerlingenbegeleidster bijsturen, behoeften aangeven en beantwoorden. Het resultaat was fantastisch!

    Kinderen dagen ons (ouders, opvoeders, leerkrachten, …) flink uit om te kijken naar de stukken in onszelf die op onze eigen ‘interne’ risicolijst staan. Net als kinderen hebben wij ook onze rode omstandigheden en situaties die alle knoppen van onze innerlijke flipperkast doen afgaan. Dan hebben ook wij iets of iemand nodig die de rust in ons hoofd terugbrengt.

    Heb jij een kind dat het soms te bont maakt? Dat kan op school zijn, maar uiteraard ook thuis, of elders. Dat kan eenmalig of dagelijks zijn, dat maakt eigenlijk niet zoveel uit. Als het gedrag van je kind je raakt, dan toont je kind iets dat ook van jou is. Wanneer we als ouders bij onszelf op zoek gaan naar ons eigen groen, kunnen we kinderen die ‘in het rood gaan’ makkelijker en sneller bijsturen om hun groen weer terug te vinden. Want dat kunnen kinderen nog niet alleen. Daarvoor hebben ze ouders en leerkrachten en een heel dorp voor nodig!

    Maar… hoe ga je van rood naar groen? Wat in theorie soms simpel lijkt, is in de praktijk vaak aartsmoeilijk.

    Old school pen & papier zullen je helpen om inzicht te krijgen. Door je gedachten neer te schrijven worden ze helder en concreet. Wat speelt er bij jou en bij je kind, en wat kan je vervolgens doen zodat jullie allebei van rood naar groen gaan?

    Hieronder vind je zes vragen. Gebruik ze om al schrijvend te reflecteren, jouw antwoorden te vinden en je kind op een andere manier te helpen dan je tot nu toe altijd deed. Veel succes!

    1. Wat zijn voor jouw kind rode momenten of situaties?
    2. Wat zijn voor jouw kind groene momenten of situaties?
    3. Wat gebeurt er waardoor jij als ouder een rode dag hebt, of rood gedrag stelt?
    4. Wat heb jij nodig zodat het weer groen kan worden? Wat kan je zelf doen om het groen te maken?
    5. Zou het kunnen dat je kind misschien hetzelfde nodig heeft?
    6. Hoe zou het zijn als jij dit aan je kind geeft?

    Hoe was deze oefening voor jou? Heb je inzichten gekregen en deze toegepast? Heeft het jou én je kind geholpen? Laat het weten hieronder in de comments hieronder (kan anoniem 😉 ) of stuur een mail naar joba@jobamarechal.be

    Wil je graag meer schrijfoefeningen en inspiratie over verbinden & opvoeden, schrijf je dan onderaan deze pagina in op mijn nieuwsbrief. De volgende schrijfoefening valt dan al meteen in je mailbox!

    De blogpost van de Nederlandse leerlingenbegeleidster kan je hier lezen.

    /0 Reacties/door