In mijn blogpost over hoe je met kinderen over corona praat, had ik het over het onderzoeken van je eigen angsten en zorgen, om er dan beter te kunnen zijn voor je kinderen. Maar ik merk dat ik het zelf héél moeilijk vind, werken en zorgen voor de kinderen zonder dat ze de hele tijd voor schermpjes zitten. En als ik niet werk, vind ik het ook moeilijk om ‘gewoon’ bij hen zijn en genieten van het moment en van de extra tijd samen. Want niks is nu nog gewoon.
Ik heb momenten dat ik flip van de zorgen! En dan ben ik niet de ouder die ik zou willen zijn. Dan ben ik niet de moeder die mijn kinderen nodig hebben en verdienen. ‘Practice what you preach, Joba!’ dacht ik bij mezelf, en ik sloeg mijn schrift open en schreef mijn zorgen van me af.
Je kan jezelf gek denken
Laat me dat even bewijzen. Als je nu heel hard denkt aan een citroen, zo’n schijfje citroen in een glas cola, en je denkt aan hoe je dat schijfje uit het glas vist en het schijfje aan je lippen zet. Als je daar hard genoeg denkt dan voel je dat je lichaam onmiddellijk reageert. Alsof dat schijfje citroen écht is, vult je mond zich al met speeksel. Maar die citroen is niet echt, je denkt het alleen maar. Je bent niet gek, maar je lichaam reageert wel op je gedachten.
Ook als je denkt aan het corona-virus en hoe dicht het komt, dan reageert je lichaam. Signalen van angst en stress zetten je lijf onder spanning. Je gedachten creëren stress en spanning in je lichaam. En omdat die spanning niet ontladen wordt, geraakt het vast in je lijf en in je hoofd. Een vicieuze cirkel van angst werkt als een orkaan in je lijf en richt er ravage aan. En dan raad ik je aan om kalm te blijven voor je kind, haha. En corona is wél echt.
De oplossing ‘denk er dan niet aan’, werkt niet. Niét aan corona denken is hetzelfde als vragen om nu niét aan een roze olifant te denken. Dat gaat niet, zeker niet als je lichaam al werd ingeprent dat er een gevaar is. Dan vraagt je lichaam: hé doe iets! Vecht of vlucht! Maar dat is onmogelijk. Met z’n allen zitten we in een ‘freeze’ die spanning opbouwt in ons lijf en die ervoor zorgt dat we niet de ouders zijn die we willen en moeten zijn. Niet denken aan corona gaat niet, en de gedachten en de zorgen die je je maakt over corona zijn terecht, dus daar kan je niet veel aan veranderen. Wat moeten we dan?
Je kan de opgebouwde spanning in je lichaam ontladen. Een andere richting geven. Ook al moet dat dan verschillende keren per dag. Er zijn verschillende methodes en oefeningen, maar voor mij is de meest eenvoudige methode: schrijven. Pen &papier is alles wat je nodig hebt. En schrijf het van je af.
Je kan jezelf niet gek schrijven
Door je gedachten en je zorgen over te dragen aan het papier, hoef jij er niet (of toch even niet!) meer mee bezig te zijn. Maak een lijst met al je zorgen, bekommernissen en gedachten over corona die voor jou stresserend of beangstigend zijn. Dump die spanning op het papier! Zodat de stress niet in je hoofd en in je lijf blijft zitten.
Werkt dat echt, Joba? Ja! Soms wordt gezegd: ‘Als we honger hebben zijn onze ogen altijd groter dan onze maag’. Met stress en angst en zorgen, is dat net hetzelfde: in ons hoofd en in onze gedachten lijken onze zorgen véél groter dan als ze voor ons liggen, neergeschreven op papier. Echt als een gigantische roze olifant.
Eens op papier krijg je ruimte in je hoofd om aan andere dingen te denken, en maak je energie vrij in je lijf om andere dingen te gaan doen. Zoals genieten van DIT moment: tien minuutjes spelen met je kind, even buiten in de zon, een kaars aansteken en liefde sturen naar iedereen die je graag ziet, een brief schrijven, toch nog die was insteken, alles wat totaal niet lukt als je bevroren van angst wezenloos in de zetel door je smartphone scrolt. Daar heb jij niks aan, en je kind ook niet.
Begin dus met schrijven. Veel heb je niet nodig. Misschien ligt er nog wel een verloren kladblok in een schuif dat je hiervoor kan gebruiken. Ik raad je zelfs aan om dit te gaan doen:
Hou een Corona-dagboek bij
Voor je mentale gezondheid raad ik je aan om een ‘corona-dagboek’ bij te houden. Zo’n schrift is je steun en toeverlaat voor al je zorgen, gepieker, en reële en absurde stressmomenten. Het heeft geen zin onze kinderen daarmee op te zadelen, want als ouders moeten wij net die baken van rust en veiligheid kunnen betekenen voor onze kinderen. Zo’n schrift is je plek waar je alles in kwijt kan.
Schrijf erin elke keer dat je je gespannen voelt, en beantwoord elke keer opnieuw deze 5 vragen:
- Waar ik me zorgen over maakt, wat me stresseert of angst en spanning bezorgt is… (schrijf ALLES op dat maar in je opkomt)
- Ik voel me hierdoor…
- Wat ik nu zou kunnen doen dat mij nu helpt is…
- Wat ik nu zou kunnen doen dat anderen helpt is…
- Dit ga ik NU doen:
Schrijf het van je af. Maak je hoofd leeg. Ontlaad en ontspan je lichaam. Maak energie vrij om iets constructief te doen, en er zo beter te kunnen zijn voor jezelf, je kinderen en de wereld. Doe het. Probeer het.
Schrijf er ook preventief in, zodat je elke dag met een schone lei, of ‘schone hersenen’ de dag kan starten. Preventief schrijven zorgt ervoor dat je bij weer een vreselijke corona-update niet meer totaal overmand wordt door spanning en angst, omdat je je lichaam traint dat het nog steeds iets kan doén. Iets dat ‘leuk’ is, of minstens van betekenis is. En samen met je kind kan je je zo door deze periode heen slaan.
Blijf gezond,
Joba
Blogpost gebaseerd op de fantastische Marie Forleo en haar video ‘Writing it down kicks stress outta town’
